bywać

bywać
bywać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, bywaćam, bywaća, bywaćają, {{/stl_8}}{{stl_7}}I {{/stl_7}}{{stl_8}}w funkcji samodzielnej: {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być co jakiś czas (często) w jakimś położeniu, sytuacji, stanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bywać w kłopotach. Bywać w złym, w dobrym nastroju. Bywać na chorobowym. Często bywam przeziębiony. Bywać złym, zazdrosnym, zrezygnowanym. Bywałam strofowana przez nauczycieli. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być co jakiś czas (często) w jakimś miejscu, być obecnym gdzieś co jakiś czas (często) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bywać w górach. Bywać na imprezach, na wystawach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'co jakiś czas (często) być czyimś gościem, odwiedzać kogoś; utrzymywać kontakty towarzyskie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bywacie u nich, więc szepnij Andrzejowi słówko w mojej sprawie. Musisz bywać, jeśli chcesz zaistnieć w środowisku. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'trafiać się, zdarzać się, mieć miejsce': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ludzie bywają różni. Na giełdzie bywają też samochody kradzione. Bywa, że budzę się kilka razy w nocy. Bywało, że nie rozmawialiśmy ze sobą miesiącami.II {{/stl_10}}{{stl_8}}w funkcji niesamodzielnej: {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'łącznik w orzeczeniu złożonym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rzadko bywał wesoły. Dawniej i u nas bywało gwarno. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'składnik złożonych form czasowników w stronie biernej czasu teraźniejszego i przeszłego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bywamy często zaskakiwani przez naszych przyjaciół. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w zwrotach nieosobowych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bywało już gorzej. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • bywać — raz na wozie, raz pod wozem zob. wóz 1 …   Słownik frazeologiczny

  • bywać — ndk I, bywaćam, bywaćasz, bywaćają, bywaćaj, bywaćał I w funkcji samodzielnej: 1. «być często obecnym, znajdować się często w jakimś miejscu, przebywać, obracać się gdzieś; brać w czymś udział; znajdować się w czymś» Bywać na koncertach, na… …   Słownik języka polskiego

  • bywać [być] raz na wozie, raz pod wozem — {{/stl 13}}{{stl 7}} bywać raz w korzystniejszej, raz w trudniejszej sytuacji; miewać zmienne szczęście; miewać na przemian szczęście i pecha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na początku było nam trudno, byliśmy raz na wozie, raz pod wozem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bywać między ludźmi [w świecie] — {{/stl 13}}{{stl 7}} utrzymywać liczne kontakty towarzyskie, uczestniczyć w życiu towarzyskim, prowadzić życie towarzyskie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś wybrał samotność; przestał bywać w świecie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość …   Słownik języka polskiego

  • posiłkowy — posiłkowywi «służący jako pomoc, wspomagający coś; pomocniczy, dodatkowy» Oddziały posiłkowe. Flota posiłkowa. ∆ jęz. Czasowniki (słowa) posiłkowe «czasowniki nie pełniące samodzielnej funkcji w zdaniu» a) «czasownik być pełniący funkcję łącznika …   Słownik języka polskiego

  • бывать — бываю, ст. слав., др. русск. бывати, болг. бивам, сербохорв. би̑вам, бивати, словен. bivati, чеш. byvati, byvam, польск. bywac, в. луж. bywac, п. луж. bywas. Родственно лит. bùvo был , зап. лит., вост. лит. buvoti, buvoju бывать ; см. Остен… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

  • odwiedzać — ndk I, odwiedzaćam, odwiedzaćasz, odwiedzaćają, odwiedzaćaj, odwiedzaćał, odwiedzaćany odwiedzić dk VIa, odwiedzaćdzę, odwiedzaćdzisz, odwiedzaćwiedź, odwiedzaćdził, odwiedzaćdzony 1. «przybywać do kogoś na krótko dla zobaczenia się z nim w… …   Słownik języka polskiego

  • włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”